1. Wspomaganie rozwoju dziecka w funkcjonowaniu z dorosłym, w grupie rówieśniczej. Wspomaganie niepełnosprawnego dziecka rozumiem jako wzmacnianie tego, co uznaliśmy za korzystne w wyniku postępowania terapeutycznego, diagnostycznego.
Przebiega ono dwutorowo:
- Działania wzbogacające, podtrzymujące różnicowanie się aktywności jednostki
- Wspomaganie indywidualnych możliwości dziecka w organizowaniu doświadczenia w struktury.
Szczególnie ważna jest obserwacja, dająca możliwość oceny zachowania dziecka w różnych porach dnia i sytuacjach. Zebranie tych informacji pozwala na przygotowanie najdokładniejszego planu pracy, określenie mocnych i słabych stron, skutecznych systemów interwencji. Wiąże się to oczywiście, z wyborem odpowiednich metod. Jest to sprawa jednocześnie bardzo ważna, a zarazem niezwykle trudna, ponieważ zależy od wielu czynników m.in. rodzaju niepełnosprawności, wieku życia i rozwojowego dziecka, dotychczasowych doświadczeń. Wspólnie z terapeutami wypracowujemy najkorzystniejsze metody pracy z dzieckiem, ustalamy najlepsze sposoby uwzględniające potrzeby i możliwości dziecka.
2. Diagnoza rozwoju społecznego, emocjonalnego, psychoruchowego(wspólnie z wychowawcami, terapeutami). Informacje pochodzą z kilku źródeł: obserwacji dziecka na terenie placówki, analizy dokumentacji, informacji uzyskanych od rodziców opiekunów o dotychczasowym przebiegu rozwoju
3. Współpraca z rodzicami
Polega przede wszystkim na wspieraniu rodziców w różnych działaniach. Mogą one dotyczyć: sposobów radzenia sobie w rożnych codziennych sytuacjach, propozycji stymulacji, innych zagadnień sugerowanych przez rodziców. Występuje kilka form współpracy z rodzicami:
- spotkania indywidualne: mogą one dotyczyć ważnych z naszego i rodziców punktu widzenia spraw,
- spotkania z terapeutami pracującymi z dzieckiem,
- warsztaty dla rodziców podczas których podejmowane są zagadnienia dotyczące aspektów wychowawczych. Rodzice mogą tutaj dzielić się swoimi doświadczeniami, podejmować wspólne działania.
Dzięki współpracy z nauczycielami i rodzicami, dzieleniu się doświadczeniami i ustaleniu takich samych sposobów reagowania udaje nam się osiągnąć zamierzone cele.